ارزیابی میزان تخصص اعضای شورای شهرها در زمینه مدیریت شهری

برخی دولت ها با توجه به شرایط جغرافیایی کشور از نظر دوری یا نزدیکی به مرکز، تنوع قومی، زبانی و ویژگی های اقتصادی و اجتماعی با انتخاب سیستم عدم تمرکز اداری و با حفظ نقش نظارتی برای خود اداره امور محل را به منتخبین اعضای شوراها مانند شورای اسلامی شهر و روستا می سپارند، بدین ترتیب حکومت مرکزی به جای آنکه تمام امور شهرستان ها را به عهده بگیرد، اداره تمام یا بخشی از امور محلی را به خود ساکنان محل می کند تا آنها امور مزبور را با انتخاب شوراها اداره کنند. حضور افراد با سلیقه های مختلف سیاسی، گرایشات مختلف تحصیلی و تفاوت در تخصص ها سبب پویایی در این نهاد نظارتی می شوند، اگر اعضای شورای به یک وحدت برسند می توانند زمینه ساز رشد شهر و روستا در جنبه های مختلف اجتماعی، سیاسی و عمرانی شهر شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارزیابی میزان هماهنگی تخصص اعضای شورای شهرها در زمینه مدیریت شهری می باشد. روش این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیفی - تحلیلی می باشد، بدین منظور با استفاده از روش های کتابخانه ای و میدانی اقدام به بررسی میزان آگاهی، تخصص و مهارت اعضای شورای اسلامی شهر نسبت به زمینه کاری خود می باشد. بررسی های انجام گرفته نشان می دهد که تعداد زیادی از اعضای شوراهای اسلامی شهری که توانسته اند آرای مردمی را برای راه یافتن به شورا کسب کنند دارای تخصص لازم در مدیریت امور شهری می باشند.

کلیدواژه ها:

شورای اسلامی - ارتقاء مدیریت شهری - تخصص ، میزان تحصیلات