بررسی تعامل میان محیط و آموزش ؛ گامی در جهت ارتقاء کیفیت طراحی هنرستان های فنی و حرفه ای

هدف از این پژوهش، بررسی تعامل بین محیط معماری و آموزش در هنرستان های فنی و حرفه ای براساس گسترش عملکرد کیفیت فضای معماری است. ارتباط محیط و آموزش همواره در برنامه ریزی های اجتماعی رکن اصلی را داشته است و مسأله آموزش نقش تعیین کننده ای در سطح دانش، رشد و اعتلای فرهنگ هر جامعه دارد. در این میان توسعه آموزش و پرورش در کشور، غالباً یک تلاش کمی بوده و کمتر جهش کیفی به خود گرفته است. لذا توجه به نیازهای کمی در تأمین فضاهای آموزشی در سراسر کشور؛ اذهان را از ملاحظه کیفی این فضاها بدور ساخته است. از آنجا که تأثیر محیط معماری بر آموزش، از مدت ها پیش امری شناخته شده است و رفتار دانش آموزان و هنرجویان و معلمان در رابطه تنگاتنگ با آن قرار دارد. اگر محیط آموزشی بخواهد زمینه ای ثمربخش برای نسل آینده باشد، محیط و ساختمان هایش می بایست خلاقه باشند، نه تقلید شده. روش پژوهش حاضر براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیف - تحلیلی است. به منظور گردآوری اطلاعات موردنیاز از روش کتابخانه ای اسنادی و مدارک و یافته های علم معتبر و جدید استفاده شده است. در نهایت اهداف و سیاست های راهبردی در طراحی فضاهای آموزشی ( هنرستان فنی و حرفه ای)، جهت تقویت تعامل میان محیط و آموزش، ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

محیط ، آموزش ، کیفیت طراحی ، هنرستان فنی و حرفه ای