نقش مؤلفه های آسایش بصری در ارتقأ هویت مرکز محله ( مورد پژوهش : محله کیانپارس واقع در شهرداری منطقه 2 اهواز )

در طراحی و فرآیند بهبود کیفیت محیط، ارتقا کیفیت بصری عرصه های عمومی شهر، بمنظور ارتقای کیفیت حضور مردم از جایگاه والایی برخوردار است، چراکه شکل و منظر شهرها درمعرض دید مستمر مرد قرار دارد و بیش از هر چیز دیگر از طریق دید بر روحیه مردم تأثیر می گذارد. هویت تفسیری است که انسان از ارتباط خود با تاریخ در گذر زمان ارائه می دهد؛ تاریخی که با مؤلفه های گوناگون زندگی انسان امروز در ارتباط است. هویت انسان تفسیری چند بعدی است که بسیاری از عرصه های ذهنی و عینی زندگی او را در بر می گیرد؛ تفسیری که از تعامل این مولفه ها حاصل می شود. میل باطنی انسان جهت کشف هویت خود، باعث می شود تا مقوله هویت در عرصه های انسان ساخت و محیط های مصنوع نیز واجد ارزش شود . شهر و محله ها به عنوان اصلی ترین مظهر تمدن بشر از این میل باطنی متأثر است. چه بسا سبک هاز پدید آمده از نهضت مدرنیسم که به دلیل مقابله با این میل باطنی، نادیده گرفتن محیط انسان و حیات مدنی پایدار نبودند. آسایش بصرز از مولفه هاز مهم و اساسی محیط های انسان ساخت به ویژه فضاهای شهری به شمار می رود این پژوهش به بررسی ابعاد مختلف مولفه های آسایش بصری و تاثیر آن در هویت محله های شهری با تاکید بر عناصری چون روشنایی ، رنگ، کیفیت محیطی، بدنه، کیفیت بنا، دسترسی و... پرداخته است. هویت که همان قابل شناسایی و خوانا بودن است، در تمامی فرهنگ ها خوانا بودن معماری مزیت آن است چرا که در شناسایی فضا به انسان کمک می کند. بی هویتی، سطح معماری و شهرسازی را پایین می آورد که باعث سر درگمی مرد می شود چرا که خوانا نیست. روش تحقیق این پژوهش از نوع تحلیلی - توصیفی می باشد. گردآورق اطلاعات پژوهش بصورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. در شیوه میدانی با استفاده از روش برداشت و تکمیل پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. این پژوهش با بکارگیری روش توصیفی - تحلیلی و از طریق مطالعه اسنادی و میدانی درصدد شناسایی و تشخیص مؤلفه های آسایش بصری و نقش آنها در مراکز محله است تا، با مداخلات طراحانه، بتوان به ارتقاء هویت آنها دست یافت.

کلیدواژه ها:

آسایش بصری ، فرهنگ بصری ، فضای شهری ، مرکز محله ، هویت