رابطه خوشبینی و راهبردهای مقابله ای با سازگاری زناشویی زنان شاغل

سازگاری زناشویی سنگ زیربنای عملکرد خوب خانواده است و بر بسیاری از ابعاد زندگی فردی و اجتماعی تاثیر می گذارد. یکی ازعوامل تاثیرگذار بر سازگاری زناشویی خوشبینی است که با استفاده از راهبردهای مقابله ای ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خوشبینیو راهبردهای مقابله ای با سازگاری زناشویی در بین زنان شاغل متاهل در آموزش و پرورش انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوعهمبستگی بود. برای انجام پژوهش از بین کلیه زنان شاغل و متاهل در آموزش و پرورش شهرستان صحنه با روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای نمونه ای به حجم 120 نفر انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های جهت گیری زندگی شی یر و کارور،راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن و مقیاس سازگاری زناشویی لاک والاس استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام استفاده شد. یافته ها بیانگر آن بود که خوشبینی و مقابله های اجتناب گریزو مهارگری می - توانند سازگاری زناشویی را پیش بینی کند. همچنین بین مقابله های مهارگری، جست و جوی حمایت اجتماعی، حل مدبرانه و ارزیابی مجدد مثبت با سازگاری زناشویی همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت. در بررسی رابطه بین خوشبینی و راهبردهای مقابله ای، یافته های پژوهشنشان داد که مقابله های دوری جو واجتناب گریز ) هیجان مدار( رابطه منفی و معنادار با خوشبینی داشتند

کلیدواژه ها:

خوشبینی ، راهبردهای مقابله ای ، سازگاری اجتماعی ، زنان