اثربخشی آموزش خوشبینی بر اضطراب و افسردگی زنان متقاضی طلاق

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش خوشبینی بر اضطراب و افسردگی زنان متقاضی طلاق بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به دادگاههای خانواده در -شهر شیراز بود که از میان آنها به صورت نمونهگیری در دسترس، 30 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15نفر در گروه کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه اضطراب بک ) BAI ( و پرسشنامه افسردگی بک ) BDI ( بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل و نتایج نشان داد که اضطراب و افسردگی در گروه آزمایش پس از اجرای دوره آموزش خوشبینی به طور معناداری کاهش یافت. بنابراین از آموزش خوشبینی میتوان در راستای کاهش اضطراب و افسردگی زنان متقاضی طلاق به عنوان یک راهکار درمانی به کار برد

کلیدواژه ها:

آموزش خوشبینی ، اضطراب ، افسردگی ، زنان ، طلاق