بررسی تاثیر سطح بهداشت جامعه بر جریان FDI در کشورهای در حال توسعه آسیایی

سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان یک عنصر مهم در ایجاد رشد اقتصادی پویا از طریق سرریزهای مثبت اقتصادی در کشورهای در حال توسعه مطرح می باشد. میزان اشاعه سرریزهای FDI به ظرفیت جذب اقتصاد میزبان وابسته است. یکی از کانال های اصلی تقویت ظرفیت جذب اقتصاد میزبانف انباشت سرمایه انسانی در کشور مربوطه می شود که این مهم می تواند از طریق بهبود سطح بهداشت و سطح آموزش افراد جامعه انجام گیرد. در این تحقیق به بررسی تاثیرگذاری سطح بهداشت اقتصاد میزبان در جریان ورودی FDI در قالب مدل پانل برای گروه کشورهای در حال توسعه آسیایی (کشور ایران نیز در گروه مورد بررسی قرار دارد) در طی دوره 2013- 1990 پرداخته می شود. نتایج تحقیق بیانگر آن است که شاخص امید به زندگی به عنوان براکسی سطح بهداشت جامعه، تاثیر مثبت و معناداری از نظر آماری بر جریان ورودی FDI در اقتصاد میزبان داشته که این امر مطابق با تئوری های اقتصادی می باشد. به بیان دیگر افزایش سطح سرمایه انسانی که نشانگر افزایش توان افراد جامعه در پذیرش و جذب FDI می باشد از طریق سرمایه گذاری کشور میزبان در آموزش و بهداشت افراد جامعه اتفاق می افتد. لذا توجه سیاستگذاران اقتصادی در جهت جذب FDI می تواند از طریق کانال تخصیص بهینه بودجه برای مخارج بهداشتی و افزایش امید به زندگی در جامعه صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، سطح بهداشت جامعه ، آموزش ، سرمایه انسانی ، کشورهای در حال توسعه آسیا