تاثیرات زمان و دمای آنیل بر خواص مکانیکی یک فولاد دو فازی نایبیوم دار

فولادهای دوفازی فرتی - مارتنزیتی، گروهی از فولادهای کم آلیاژ با استحکام بالا هستند که شکل پذیری خوبی از خود نشان داده و در هنگام کشش، پدیده نقطه تسلیم از خود بروز نداده، رفتاری پیوسته دارند. در این پژوهش تاثیر اعمال سیکل های مختلف عملیات حرارتی بر خواص مکانیکی یک نوع فولاد دوفازی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور شمش ریختگی فولادی نایبیوم دار با هدف رسیدن به ساختاری یکنواخت تحت عملیات حرارتی همگن سازی و نیز فورج قرار گرفت و دما و درصد قابلیت فورج پذیری بهنیه تعیین شد. آزمون دیلاتومتری جهت تعیین دماهای بحرانی فولاد مورد بررسی، انجام گرفت و سپس نمونه هایی از این فولاد به منظور دستیابی به ساختاری دوفازی در دماهای مختلف و به مدت زمان های متفاوت، آنیل درون بحرانی شد. آزمون کشش با نرخ کرنش ثابت بر آنها اعمال شد. همچنین ریزساختارها توسط متالوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که با افزایش دمای آنیل و در نتیجه کسر حجمی آستنیت (که با میزان ماتنزیت پس از کوئنچ رابطه مستقیم دارد) سطح استحکام بالا می رود، در حالی که میزان کاهش داکتیلیته کم است.

کلیدواژه ها:

فولاد دوفازی ، همگن سازی ، فورج ، دیلاکتومتری