بررسی نقص برنامه درسی پنهان بر خودکارآمدی تحصیلی دختران دوره ی اول متوسط شهر تهران بهار 1395

هدف پژوهش حاضر بررسی «بررسی نقش برنامه ی درسی پنهان بر خودکارآمدی تحصیلی دختران دوره ی اول متوسطه شهر تهران» و روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری موردنظر در این تحقیق کلیه دختران دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1395-1394 بودند که حجم آنها طبق آخرین آمار در سال مذکور مجموعاً 134400 نفر برآورد گردید. براساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی 348 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از دو پرسشنامه محقق ساخته ی برناه ی درسی پنهان و پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی دانش آموز جینگ و مورگان 1999 استافده گردید. پایایی پرسشنامه ها براساس ضریب الفای کرونباخ، برای پرسشنامه برنامه ی درسی پنهان 0/85 و پرسشنامه خودکارآمدی 0/76 براورد گردید. در بخش آمار استنباطی داده ها با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که همبستگی متغیر برنامه درسی پنهان با متغیر خودکارآمدی تحصیلی 0/562 می باشد و 31/6 درصد از تغییرات متغیر خودکارآمدی تحصیلی توسط متغیر برنامه درسی پنهان قابل تبیین است. سار نتایج تحقیق حاکی از آن است که میازن تاثیری برنامه های درسی پنهان بر ابعاد خودکارآمدی تحصیلی استعداد، بافت و کوشش به ترتیب برابر با 0/458، 0/502، 0/536 می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی پنهان ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان دوره ی اول متوسطه