بهینهسازی سبد سهام شخصی با استفاده از مدل غیرخطی مبتنی بر همبستگی شرطی پویا

از سال 1952 که مارکوویتز تئوری نوین سرمایه گذاری را ارائه نمود، تاکنون مدلهای گوناگونی جهت بهینه سازی سبد سرمایه گذاری ارائه گردید که همه آنها هدف یکسانی را دنبال مینمایند. اما مدلهای کلاسیک بهینهسازی سبد سرمایهگذاری، برای سطوحی از سرمایه گذاران که با داراییهای شخصی به میزان کم یا متوسط سرمایه گذاری مینمایند مناسب به نظر نمیرسد؛ زیرا محدودیت هایی ازجمله هزینه معاملاتی و تعداد بهینه دارایی ها در سبد برای این گروه از سرمایه گذاران که اصطلاحاً به آنها سرمایه گذاران خرد میگویند مهم میباشد که در مدلهای کلاسیک در نظر گرفته نشده است.به همین منظور در این پژوهش با اضافه نمودن محدودیتهایی به مدل کلاسیک مارکوویتز رویکردی کاربردی را برای این قبیل سرمایهگذاران ارائه میگردد و از 5شاخص فعال در بازار بورس تهران در بازه زمانی سال 1388 تا 1391 برای بهدست آوردن سبد بهینه با مدل مذکور استفاده شده است. همچنین 2 مدل خانواده گارچ چند متغیره (MGARCH) یعن BEKK و DCC برای به دست آوردن واریانس شرطی مورداستفاده قرار میگیرند و با استفاده از ماتریس واریانس- کوواریانسهای مشروط به دست آمده اوزان بهینه برای هر صنعت محاسبه میشود.

کلیدواژه ها:

مدل مارکوویتز ، سرمایه گذاران خرد ، مدلهای گارچ چندمتغیره ، سبد سهام شخصی