شناسایی و اولویت بندی مناطق با تنوع زمینی بالا با رویکرد گسترش ژئوتوریسم پایدار ‏(مطالعه موردی شهرستان مشهد)

کشور ایران با توجه به ویژگی های جفرافیایی و عوامل طبیعی فراوان در بردارند. انواع مختلفی از میراث زمین شناسی می باشد که حفاظت این میراث به عنوان یک رویکرد جدید ضروریست. هدف از این پژوهش، ترمیه نقشه تنوع زمینی شهرستان مشهد با استفاده از الگوریتم بهینه سازی توافقی ویکور است. ابتدا نقشه عوامل موثر در تنوع زمینی شامل انرژی (طبقات ارتفاعی)، لیتولوژی، ژئومورفولوژی، کاربری اراضی و شاخص پوشش گیاهی نرمال شده در محیط GIS تهیه شد. سپس بر اساس الگوریتم ویکور، درجه سودمندی و پشیمانی انتخاب گزینه های برتر (دهستان ها)، مشخص و در پایان با محاسبه میزان شاخص ویکور(Q)، دهستان ها بر حسب درجه تنوع زمینی امتیاز دهی شدند. نتایج نشان داد که دهستان کارده با کمترین میزان شاخص ویکور دارای بیشترین تنوع زمینی و دهستان میان ولایت با حداکثر شاخص بهینه سازی (Q) و حداکثر فاصله از مقدار ایده آل، دارای پایین ترین درجه حساسیت یا استعداد نسبت به تنوع زمینی است.

کلیدواژه ها:

تنوع زمینی ، میراث زمینی ، حفاظت زمینی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، شهرستان مشهد ، شاخص ویکور