مکان یابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی با استفاده ازمدل AHP مبتنی بررویکرد پدافند غیر عامل (مطالعه موردی: منطقه یک شهرسنندج)

مکان یابی مطلوب را می توان یکی از مهمترین اقدامات پدافند غیر عامل درکاهش آسیب پذیری مراکز حیاتی و حساس و مهم محسوبنمود. درمناطق شهری، اثرات زیانبار در اثروقوع سوانح طبیعی و انسان ساز، شامل تلفیقی از ویرانیهای کالبدی واخلال در عملکرد عناصرشهری است. ویرانی سازه ها و ساختمان های مسکونی، شبکه راهها و دسترسی ها و تأسیسات حیاتی (مانند سامانه های تامین آب و....) ازآن جمله هستند که از این بین، شبکه حمل و نقل و مکانیابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی از اهم عناصر برای مدیریت حوادث و بحرانپس از وقوع سوانح می باشد.هدف این پژوهش؛ بررسی وضع موجود ایستگاه های آتش نشانی، عملکرد آنها در هنگام بروز سوانح، سطح پوشش ایستگاه های موجود ویافتن بهترین مکان برای ساخت ایستگاه های جدید آتش نشانی در شهر سنندج است. با استفاده از روش سلسله مراتبی AHP به تجزیه وتحلیل ایستگاه های موجود و وضعیت خدمات رسانی آنها در هنگام بروز سوانح پرداخته می شود و در نهایت مکان بهینه جهت احداثایستگاه های جدید تعیین می گردد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، پدافند غیر عامل ، ایستگاه آتش نشانی ، AHP ، تهدیدات