نقش کروم در پیشگیری از دیابت

کروم از عناصر مورد نیاز بدن است که اهمیت کلینیکی آن برای چندین دهه است مورد توجه قرارگرفته و در سال های اخیر کمبود آن در پاتوژنز تعدادی از بیماری های کلینیکی از جمله دیابت مطرح شده است. مطالعات نشان داده اند که در طی دیابت غلظت کروم در پلاسما دچار کاهش می شود. در برخی از مطالعات دیده شده که کمبود کروم در پلاسما به عنوان ریسک فاکتوری جهت ابتلاء به دیابت می باشد. یافته های برخی بررسی ها بیانگر این نکته بوده که تجویز مکمل های حاوی کروم در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ میتواند کنترل قند خون را بهبود دهد هرچند که داده های ارائه شده در این مورد یکسان نیستند. در رابطه با نقش کروم در متابولیسم بدن دیده شده که کروم برای هموستاز طبیعی گلوکز و چربی ها لازم است و کمبود آن باعث اختلال در متابولیسم چربی ها و گلوکز شده و باعث تشدید علائم دیابت می شود کروم به عنوان ماده ی غذایی ضروری مطرح بوده و بخش ضروری فاکتور تحمل گلوکز در بدن می باشد به علاوه کروم به عنوان فعال کننده شروع عمل انسولین در تهسیل برداشت گلوکز از سلول ها حائز اهمیت می باشد تحقیقات گسترده دراین زمینه همچنان ادامه دارد و امید آن وجود دارد که با روشن شدن نقش قطعی کروم در دیابت و فهم مکانیسم های اثر آن روشهای درمانی مفید و جدیدی در مبتلایان به دیابت ابداع گردد. این مطالعه سعی به بررسی نقش و مکانیسم کروم در پیشگیری از عوارض دیابت دارد

کلیدواژه ها:

کروم ، دیابت ، پیشگیری