SFA و DEA کاربرد برای تحلیل نسبی و رتبه بندی کلان شهرها

کارایی یک کشور براساس کارایی هماهنگ شهرهای یک کشور به ویژه کلان شهرهای آن کشور تحقق می یابد، در نتیجه تحقیق و پژوهش درزمینه کارایی شهرها یکی از مهم ترین پژوهش های اقتصادی به شمار می آید. از طرفی، تعیین میزان کارایی کلان شهرها به نحوی مطلوب و قابل اتکامی تواند گامی در راستای اصلاح ساختارهای اقتصادی شهر محسوب شود. با توجه به اینکه شهرداری نوعی سیستم اداره شهر است، پژوهش حاضر ابتزدابه تبیین الگوی کارکرد شهر براساس فرایندهای شهرداری؛ شامل توسعه فضای کالبدی شهر، توسعه حمل ونقل عمومی، ارتقای فرهنگ شهروندی،توسعه مشارکت خصوصی، توسعه زیرساخت های شهری و مدیریت شهری پرداخته است و جنبه های مختلف کارکرد سیستم شهر را از طریق ارتباط بین ورودی ها و خروجی ها به وسیله فرایندهای تعیین شده نشان می دهد. سپس با استفاده از ورودی ها و خروجی های تعیین شده، به ارزیابی کارایی کلان شهرهای ایران؛ شامل تهران، اصفهان، مشهد مقدس، شیراز، اهواز، تبریز و کرج در بازه زمانی 1392-1389 پرداخته است برای محاسبه کارایی در این پژوهش، از دو روش تحلیل پوششی داده ها DEA و تحلیل مرزی تصادفی SFA استفاده شده است. روش تحلیل پوششی داده ها با استفاده ازمدلCCR و با فر، بازده ثابت نسبت به مقیاس به کار برده شده است. در ادامه، به مقایسه نتایج حاصل از این دو روش پرداخته شده است و سرانجام رتبه بندی نهایی برای روش های به کار گرفته شده بیان شده استیافته های پژوهش، بیانگر تفاوت دو روش پارامتریک SFAو ناپارامتریک DEA درارزیابی کارایی و رتبه بندی کلان شهرها می باشد

کلیدواژه ها:

کارایی نسبی ، تحلیل پوششی داده ها ، تحلیل مرزی تصادفی ، رتبه بندی ، کلان شهر