بررسی سیاست های توسعه شهری دانش بنیان (مطالعه موردی: تهران)

دانش، عنصر کلیدی در رونق اقتصادی محسوب می شود و آن دسته از مناطق شهری که به عنوان بازیگران جدید اقتصاد جهانی، ارتقای مزیت های رقابتی خود و تبدیل استعدادها و سرمایه ها به تأمین رفاه و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان را به منظور جذب بیشتر سرمایه های انسانی ومالی جهان در چشم انداز دارند، ناگزیر به بهره گیری از استراتژی های توسعه شهری دانش بنیان می باشند. تهران نیز یکی از شهرهایی ا ست که درچشم انداز پیشرفت و توسعه خود، در افق 1404 ، دستیابی به شهری دانش بنیان را برای خود ترسیم کرده است. اما مسئله کلیدی، چگونگی حرکت و شناسایی مسیر فرایند تبدیل اقتصاددانشی به توسعه شهری دانش بنیان است که همچنان غیر شفاف باقی مانده است. این مقاله، بحث نظری در خصوص توسعه شهری دانش بنیان را واشکافی نموده و مؤلفه های کلیدی آن را استخراج می نماید. در گام دوم، از یک سو، تحلیل فرایندهای موفق سایر کشورهابا تمرکز بر شهرهای اصلی اروپایی و از سویی دیگر، شناخت ویژگی ها و پتانسیل های کلان شهر تهران، مدنظر قرار می گیرد. بر اساس نتایج به دست آمده،چارچوب های پاسخ به مسئله کلیدی مطرح شده و چگونگی ارزیابی عملکرد توسعه شهری، استخراج می گردد. نتایج حاصل از این مقاله، می تواند درک روشن تری از موضوع، به منظور بسترسازی تدوین سیاست ها در راستای توسعه شهری دانش بنیان کلان شهر تهران به همراه داشته باشد