بررسی و مقایسه معیار های معماری پارامتریک با معماری سنتی اسلامی- ایرانی

معماری پارامتریک که چندیست دارای رونق فراوان در عرصه معماری شده است و همه ی ما آن را یک سبک نوین درمعماری که منشا آن کشور های غربی است می دانیم ، آن چنان هم که به نظر می رسد با فرهنگ ما و معماری پیشینیان ماغریبه نیست..معماری پارامتریک فرآیندی بر مبنای اندیشه الگوریتمی است که رابطه ی بین هدف و طراحی و پاسخ طراحی را تعریف می کند . در فرآیند های طراحی سنتی متغیر ها ( یا همان پارامتر ها ) بوسیله ی انسان و نه سیستم هایپیشرفته بررسی و طراحی می شده است .در ضمن این را نباید نادیده گرفت که امروزه امکانات ارایه شده در مورد تکنولوژی معاصر و همکاری معمار با کامپیوت ر باعث به وجود آمدن آزادی های جدید معمارانه شده است که این پیشرفت های تکنولوژیکی در ایجاد فرم های پویا و انعطاف پذیر پارامتریک موثر بوده است . امروزه متاسفانه معماریسنتی ما رو به فراموشی رفته و معماران جوان ما بدون این که بدانند که در واقع معماری گذشته ی ما نیز معیار ها و اصولی همانند و حتی پیشرفته تر از معماری امروز دنیا را دارد ، شیفته ی معماری های نوین امروز شده اند. در این مقاله سعی شده است که معیار ها و اصول این دو سبک معماری بررسی شود و فصول مشترک آن ها در نهایت ارائه شود ، که بتوان به شباهت های این دو شیوه ی معماری پی برد.در این مقاله با تحقیق از منابع کتابخانه ای ، مقالات و کتب معتبر و در دسترس فارسی و انگلیسی از روش کیفی غیر مسقیم به صورت تحلیلی و تلفیقی استفاده شده است . برای نگارش این پژوهش انگیزه ها و اهدافی نظیر ضرورتشناخت معماری پارامتریک ، شناخت بیشتر و بهتر معماری اسلامی و همچنین تاثیرات متقابل این دو روش بر یکدیگر و ارائه ی نتایجی که مقایسه این دو روش را آسان سازد مطرح بود که بتوان به راحتی این دو شیوه را با یکدیگر مقایسه نمود

کلیدواژه ها:

معیار ، معماری پارامتریک ، معماری سنتی ، معماری اسلامی- ایرانی