قابلیت استفاده ازنقوش سنتی معماری اسلامی درمعماری مذهبی معاصربا استفاده از طراحی پارامتریک

ازدیرباز تاکنون نقوش سنتی معماری اسلامی در ایران از جایگاه والای برخوردار بوده ،ودراکثربناهای مذهبی استفاده شده است. ازجمله این نقوش گره چینی می باشد ،که ازالگوهای اصیل وکهن درمعماری ایران وحاصل شناخت معماران ایرانی نسبت به علم هندسهوریاضیات پیشرفته است. باززنده سازی این الگو مستلزم شناخت کافی نسبت به تمامی ابعاد موضوع نظیر گونه شناسی ،شناخت وویژگیهای هندسی ،ساختار واجرای آن است .دراین راستا دراین مقاله سعی شده است به گونه شناسی گره چینی وروش استفاده از آن دربناهای مذهبی معاصر به روش پارامتریک پرداخته شود .ازآنجا که این تحقیق به کمک سامانه های صوری ریاضی انجام شده وبه میزان زیادی به - گزاره های قاعده مندوابسته است .لذاروش این پژوهش روش استدلال منطقی است .دراین مقاله ابتدا به تاریخچه مسجد جامع یزدوگرهچینی های به کاررفته درآن وسپس تعاریف واصطلاحات تخصصی وآشنایی با معماری پارامتریک ودرنهایت تعریف پارامترهایی برای ایجاد گره چینی دربناهای معاصر اشاره شده است. ازیافته های این مقاله رسیدن به یک سری ازپوسته های منظم ونامنظمی که با استفاده از نقوش گره چینی مسجد جامع یزدپوشیده شده وعلاوه بر ویژگی های ایستایی قابلیت زیباشناسانه ای درمعماری معاصر پدیدآورده است

کلیدواژه ها:

مسجد جامع یزد ، گره چینی ، تعاریف ، معماری پارامتریک