بهینه سازی سیستم شارژ خودروهای برقیPEV متصل به شبکه با حضور منابع پراکنده تجدیدپذیر در حالت چندشارژه

به دلیل برخی معایب سوخت های فسیلی نفوذ خودروهای برقی و منابع تولید پراکنده تجدیدپذیر رو به افزایش است. استفاده بدونه برنامه ریزی از این منابع در شبکه ها می تواند اثر زیان باری برجای بگذارد.در این مطالعه یک متدولوژی بهینه سازی برای طراحی سیستم های چند شارژه در حالت متصل به شبکه با استفاده از منابع تولید پراکنده (DG) تجدیدپذیر و باتری ارائه خواهد شد و یک روش بهینه سازی برای تأکید آن بسط داده می شود. از الگوریتم ژنتیک)(GA به عنوان ابزار بهینه سازی استفاده شده است که هزینه طول عمر سیستم را حداقل می سازند. مطالعه حاضر در چندسناریویمختلف انجام شده است که این شبیه سازی حاضر و متدولوژی بهینهسازی توسط ابزار بهینه سازی به یک پارکینگ مسکونی اعمال شده است که نشان می دهد با توجه به هزینه های جاری، با حداکثر سازی استفاده از شبکه در تامین شارژ خودرو توان شبکه، هزینهطول عمر سیستم حداقل می شود. با این حال با توجه به داده های تابش خورشید در منطقه مورد مطالعه، در حالاتی که شبیهسازی از سلولهای خورشیدی استفاده می کند مقرون به صرفه تر از حالات بدون تولید فتوولتائیک میباشد. همچنین مشاهده می شود که تکنولوژی باتری لیتیوم یون (Li-ion storage) و توربین های بادی کوچک برای پارکینگ مسکونی نسبت به دیگر تکنولوژیهای جایگزین باعث بالارفتن هزینه ها می شود و بهینه نمی باشد. همچنین مشاهده می شود با افزایش راندمان چرخه شارژ و دشارژ باتری، هزینه طول عمر سیستم کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی سیستم شارژ ، الگوریتم هوشمند ، منابع تولید پراکنده ، سیستم چندشارژه