بررسی نقش بزرگان ایرانی در تألیف و تدوین لغتنامه های عربی
محل انتشار: نخستین همایش ملی واژه پژوهی در علوم اسلامی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 624
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FNCLIS01_144
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
چکیده مقاله:
لغتنامه نویسی از فنون ادبی بسیار مهم در زبان عربی است که ایرانیان نقش مستقیم و مؤثری در پیشبرد و تطور آن داشتند؛ فنی ادبی که زبان قرآن را از تحریف و زوال مصون داشته، سبب گسترش و ماندگاری این زبان و فهم بهتر و راحتتر قرآن شده است. تلاش ایرانیان مسلمان در پدید آوردن لغتنامه هایی با شیوه های نو و سهل الوصول برای قرآن پژوهان و دانش پژوهان، در نوع خود بی نظیر و درخور تحسین است، تا جایی که بسیاری از لغتنامه های معروف در زبان عربی، به شیوه ی نگارشی این علماء نگاشته شده است. بزرگانی همچون جوهری، خلیل بن احمد، فارابی، صاحب بن عباد و مجد الدین فیروز آبادی، که هریک از آنان، از بزرگان علم و ادب در روزگاری خود بوده و در عرصه ی لغت، از پیشگامان این علم به شمار می آمدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یاسر رضائی
دانشجوی دکتری دانشگاه رازی کرمانشاه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :