بررسی تطبیقی ضرب المثل های فارسی و مصری با تحلیل نحوی و سبکی

ضرب المثل ها بعنوان یک مقوله زبانی که بخش مهمی از فرهنگ و زبان هرملت را تشکیل می دهد، نقش بسزایی را در برقراری ارتباطات ایفا می کند که به دلیل ارتباط مستقیم آن با فرهنگ، زبان و آداب و رسوم ملت ها اشتراکات و اختلافات زبانی شایانی در آنها دیده می شود. هدف از مقاله حاضر کشف میزان مطابقت های واژگانی و مفهومی ضرب المثل های مصری و فارسی است که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با درنظر گرفتن حوزه های نحوی و سبکی به تحلیل و با درنظر گرفتن حوزه های نحوی و سبکی به تحلیل و بررسی تطبیقی ضرب المثل های دوزبان مذکور پرداخته شده است. ضرب المثل ها به سه بخش؛ 1.مطابقت وازگانی و مفهومی کامل، 2. مطابقت نسبی وازگانی و مفهومی کامل و 3. عدم مطابقت وازگانی همراه با مطابقت مفهومی کامل، تقسیم شده اند که جهت ترسیم نتیجه آماری، علاوه بر نمودارهای موجود در پایین هر بخش، یک نمودار برای ترسیم نتیجه آماری کل پزوهش رسم شده است. تعداد نمونه های ارائه شده در کل بخش ها 15 کنایه از 800 کنایه مورد بررسی می باشد. از بررسی تطبیقی و تحلیلی ضرب المثل ها مشخص شد که بیشترین نوع مطابقت ها مربوط به مطابقت مفهومی، و بیشترین نوع اختلاف مربوط به اختلاف وازگانی و نحوی است.

کلیدواژه ها:

زبان عامیانه ، ضرب المثل های فارسی و عربی ، بررسی تطبیقی