بررسی تناسب معنایی اسماءحسنای الهی با محتوای آیه درسوره آل عمران

قرآن که منبعی وحیانی ، خطا ناپذیر و حکمت آمیز است ، هدف محوری خویش را هدایت مردم بسوی خداوند قرار دادهاست . از این رو ، در جای جای آیات و سور به تناسب های حکیمانه ای، از اسماء الهی در راستای هدایت گری بهره گرفتهشده است.در 34 آیه سوره آل عمران ، از اسماء الهی خاصی در تناسب ، تناسق ، انسجام و هماهنگی معنایی صدر و ذیلی ضمن هرآیه و متناسب با سیاق آیه استفاده شده است.در این پژوهش که به روش مسئله محور ، کتابخانه ای ، توصیفی ، تبیینی و تحلیلی نگاشته شده است پس از کشف انواعچهارگانه تناسب های مطرح در علم بلاغت : تمکین ، تشریح ، ایغال و تصدیر ، به بیان تناسب های موجود در صدر و ذیلچهار آیه که هریک نمونه ای از یکی از انواع تناسب های بلاغی است ، پرداخته و سپس پیام های مکنون این تناسب صدر وذیلی در آیه استخراج شده است ، تا تلاشی باشد در راستای کشف رموز و لطایف مفهومی، علمیت ، هدایت ، درک اسلوببیانی و زیبایی های هنری قرآن و اعجاز بیانی و بلاغی این کلام وحیانی.

کلیدواژه ها:

تناسب آیات ، فواصل آیات ، اسماءحسنا ، تمکین ، تصدیر ، توشیح ، ایغال