جایگاه بزه پوشی در جرائم جنسی از منظر فقه و حقوق موضوعه ایران

شیوع و آشکار نمودن جرایم جنسی موجب جریحه دار شدن احساسات مذهبی مردم میگردد از این رو در آموزه های اسلامی برپوشاندن و پنهان داشتن آن تاکید شده است. در اصطلاح جرم شناسی به بزه پوشی تعبیر میشود و مشروعیت آن از آیات قرآنی روایات اسلامی و قاعده در ء استفاده میشود این رویکرد در قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری نیز منعکس گردیده است که از یک سو بیانگر پذیرش سیاست کیفر زدایی و از سوی دیگر نشان دهنده توجه اسلامی به ارزشهای اخلاقی و مصالح اجتماعی است. بزه پوشی ممکن است از سوی مرتکب جرم از طریق توبه انجام شود و یا از سوی محاکم قضایی و افراد دیگر جامعه باشد و در جرائم حق اللهی جایز است که خود مجرم نیز سعی در اختفاء آن داشته باشد و در جرایم علنی و منضر به حقوق خصوصی اشخاص جایز نیست

کلیدواژه ها:

بزه پوشی ، کیفر زدایی ، جرایم جنسی ، جرایم علنی ، ادله اثبات