بررسی تحلیلی ارتباط بین سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی کاری و خودکار آمدی

سازمانهایی که کار گروهی انجام می دهند سطحی متمرکز از سرمایه اجتماعی دارند.مضاف بر این، سرمایه اجتماعی شالوده اجتماعی است که دارای کفایت اقتصادی باشد و به عنوان شبکه امنیت اجتماعی برای افراد آسیب پذیر در اجتماعات و به عنوان حمایت اجتماعی برای افراد در اجتماعات بر ضد هجوم سرمایه داری، و اثرات منفی جهانی شدن عمل می کند. منابع انسانی هر سازمان مهمترین دارایی آن سازمان بوده و عملکرد سازمان از لحاظ کارایی و اثر بخشی تا حد قابل ملاحظه ای به کاربرد مناسب و موثر آن بستگی دارد . امروزه در مدیریت معاصر کیفیت زندگی کاری به موضوع اجتماعی عمده ای در سراسر دنیا مبدل شده است. در حالیکه در دهه های گذشته فقط بر زندگی شخصی )غیرکاری( تاکید می شد. طرفداران نظریه کیفیت زندگی کاری درجستجوی نظام های جدیدی برای کمک به کارکنان هستند تا آنها بتوانند بین زندگی کاری و زندگی شخصی خود تعادل برقرار کنند. خودکارآمدی شغلی نیز به عنوان قضاوت فرد در مورد توانایی خود برای انجام اصل تکالیف در چارچوب شغلی و حرفه ای معین تعریف شده است. خودکارآمدی شغلی از انگیزش و رفتار تاثیر گرفته و به طور متقابل بر آنها تاثیر می گذارد و سطوح بالای آن موجب افزایش مشارکت فرد در تکالیف و رفتارهای شغلی می گردد

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، کیفیت زندگی کاری ، خودکارآمدی