مکان یابی مراکز مدیریت بحران در بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی: محله اسکان شهر یزد)

یکی از مهم ترین مسائلی که همواره موردتوجه سازمان های مسئول در مدیریت بحران قرار دارد انتخاب مکانی مناسب جهت اسکان موقت جمعیت های آسیب دیده از سوانح می باشد. بدیهی است عدم رعایت مکان گزینی صحیح ممکن است فاجعه دیگری حتی به مراتب وخیم تر از سانحه اولیه به دنبال داشته باشد. ازآنجایی که مکان یابی در چارچوب کاربری زمین معنا پیدا می کند و در حقیقت عملی است جهت گزینش عملی و اصولی مکان ها برای کاربری موردنظر، ازاین رو در بررسی های مربوطه به کاربری زمین شهری به عامل زلزله به عنوان عاملی مؤثر در تعیین و تشخیص محل کلیه عملکردهای شهری به ویژه عملکردهای حساس تأکید می گردد. این مقاله با مرور مفاهیم کلی در خصوص بحران زلزله و باهدف مکان یابی مراکز امدادرسانی و اسکان جمعیت به مطالعه موردی یکی از مناطق خطرزا و پرتراکم شهر یزد (محله اسکان) می پردازد. از این نظر پژوهش پیش رو که از نوع تحقیقات کاربردی بوده با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از معیارهای مرتبط با شرایط اجتماعی و کالبدی محدوده موردمطالعه و همچنین استفاده از ابزارها و مدل های تلفیق اطلاعات (فن هم پوشانی لایه ای) در محیط GIS با روش ارزیابی AHP مکان مناسب جهت امدادرسانی و اسکان اضطراری را پیشنهاد نموده است.

کلیدواژه ها:

اسکان موقت ، مدیریت بحران ، مکان یابی ، AHP ، GIS