تهیه و بررسی زیست سازگاری داربست نانوکامپوزیتی پلی کاپرولاکتون/ 01 %هیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان

مهندسی بافت استخوان ترکیبی از سلول و داربست سه بعدی جهت ترمیم بافت آسیب دیده یا از بین رفته است. در این راستا، نانو داربست کامپوزیت PCL/10%HA با روش الکتروریسی تهیه شد. داربست تهیه شده، از لحاظ خصوصیاتسطحی، درصد تخلخل، اندازهی منافذ، نحوه ی توزیع منافذ و ترکیب تشکیل دهنده ی داربست و زیست سازگاری مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان دهنده ی خصوصیات سطحی مناسب داربست ها بود. بررسی زیست سازگاری داربست بوسیله آزمون MTT نشان داد که داربست نانوکامپوزیت سطوح بهتری را برای اتصال و رشد سلول ها فراهم می آورند. سلولهای بنیادی مزانشیمی، از بند ناف جنین انسان استخراج و بر روی داربست کشت داده شدند، و از لحاظ موفولوژیکی و نحوه ی اتصال سلول بر روی داربست، بوسیله تصاویر میکروسکوپ الکترونیمورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که داربست نانوکامپوزیت می تواند انتخاب بسیار مناسبی برای مهندسی بافت باشد

کلیدواژه ها:

نانوداربست ، پلی کاپرو لاکتون ) PCL ( ، هیدروکسی آپاتیت) HA ( ، بند ناف ، تمایز سلولی