بهینه سازی بهره برداری از کانال های آبیاری با استفاده از روش بهینه سازی SCE

تغییرات نیاز در کانال های آبیاری با عملیات بهره برداری سازه های کنترل و آبگیرها و تنظیم جریان همراه می باشد. هر نوع تغییر جریان یا تنظیم سازه ها در جهت عکس العمل نسبت به تغییرات نیاز، باعث ایجاد جریان غیرماندگاری می شود که در طول کانال توزیع می شود. اگر تغییرات عمق و جریان در کانال های آبیاری در این حالت بدرستی کنترل نشوند آبگیرها کمتر یا بیشتر از مقدار مورد نیاز خود آبگیری می کنند . در این تحقیق با تهیه مدل کامپیوتری بهینه سازی به روش SCE که یک روش بهینه سازی فراکاوشی می باشد، میزان که یک روش بهینه سازی فراکاوشی می باشد، میزان تنظیم بهینه سازه های کنترل و تنظیم در طول کانال L8 شبکه آبیاری قزوین تعیین شده است . جهت ارزیابی مقدار تابع در فرایند بهین هسازی از مدل هیدرودینامیک ICSS جهت آنالیز جریان غیرماندگار استفاده شده است. در این تحقیق گزینه ای از تغییرات نیاز آبگیرهای کانال در نظر گرفته شد و مقادیر تابع هدف و شاخص های بهره برداری در دو حالت وضع موجود و وضع بهینه برای تحویل 2 ساعته آب به آبگیرها محاسبه شد. نتایج نشان می دهد انجام عملیات بهره برداری بهینه تأثیر قابل ملاحظه ای در افزایش عملکرد کانال های آبیاری دارد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی- بهره برداری- کانال های آبیاری- روش بهینه سازی ، SCE