بررسی رابطه اعتماد بین فردی و تسهیم دانش (مطالعه موردی : شرکت انفورماتیک راهبر وزارت بازرگانی)

دانش به عنوان منبع ارزشمند سازمان در بهبود عملکرد و منبع رقابتی در نظر گرفته می شود و به منظور نیل به آن ، باید از طریق سازمان ، بین افراد تسهیم شود . تسهیم دانش مؤثر بین اعضای سازمان منجر به کاهش هزینه ها در تولید دانش و تضمین انتشار بهترین روشهای کاری در داخل سازمان شده ، و سازمان را قادر به حل مسائل و مشکلات خود می کند . بنابر این شناسایی عواملی که بر گرایش افراد نسبت به تسهیم دانش مؤثر است ، اهمیت بسیاری دارد و سازمان ها باید توجه ویژه ای به آن داشته باشند . بدین منظورمطالعه حاضر سعی نموده رابطه بین اعتماد بین فردی و تسهیم دانش را مورد بررسی قرار دهد . برای آزمون فرضیات تحقیق نمونه ای به حجم 110 نفر از بین مدیران ، مسئولان و کارشناسان شرکت انفورماتیک راهبر انتخاب شد . سپس پرسشنامه تحقیق که پایایی آن 91 در صد بود بین نمونه آماری توزیع گردید . پس از جمع آوری داده ها ، داده ها تلخیص، طبقه بندی و در نرم افزار اس پی اس اس وارد گردید . نتایج بدست آمده نشان داد که کلیه فرضیات تحقیق تایید شده است و نتایج حاصل از بررسی فرصیه های پژوهش حاکی از آن است که بین اعتماد بین فردی و تسهیم دانش رابطه معنی داری وجود دارد .در انتها پیشنهادهای کاربردی به شرکت خدمات انفورماتیک راهبر ارائه خواهد شد . انتظار می رود نتایج این تحقیق در جهت بهبود رفتار و عملکرد کارکنان در زمینه تسهیم دانش و در نتیجه بهبود عملکرد سازمان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، تسهیم دانش ، اعتماد بین فردی ، اعتماد شناختی ، اعتماد عاطفی ، شرکت انفورماتیک راهبر