بررسی جرم تکدی گری و راهکارهای پیشگیری از آن

گدایی دست دراز کردن از دیگران برای ارتزاق و معاش زندگیست، که از زمان های بسیار دور در جوامع وجود داشته و همچنان وجود دارد. هدف بررسی و شناخت عوامل مؤثر بر تکدی گری قشرهای آسیب پذیر جامعه و ارائه راهکارهای ساماندهی متکدیان می باشد. وفق ماده 712 و 713 ق.م.ا تکدی گری جرم و یک ناهنجاری اجتماعی است. تکدی گری یکی از جرایمی است که در قانون مجازات اسلامی در ماده 712 پیش بینی شده است. کسانی که تکدی را پیشه خود قرار دهند و از این راه امرار معاش نمایند به حبس محکوم می شوند ماده 712 ق. م. ا مقرر می دارد: هر کس تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده باشد و از این راه امرار معاش نماید یا ولگردی نماید به حبس از یک تا سه ماه محکوم خواهد شد و چنان چه با وجود توان مالی مرتکب عمل فوق شود علاوه بر مجازات مذکور کلیه اموالی که از طریق تکدی و کلاشی به دست آورده است مصادره خواهد شد. در ماده 713 ق. م. ا بحث به کارگیری اطفال غیر رشید را و نیز رسیدن برای تکدی گری مطرح نموده که در جامعه شاهد سود جویی توسط باندهای بزهکاری هستیم که با عنایت به جرم بودن در خیلی از موارد برخورد نمی شود. عدم تناسب بین جرم و مجازات در برخورد با متکدیان (جرائم تعزیری درجه هفت و هشت قانون مجازات اسلامی) که قابل تبدیل و تخفیف هستند می تواند در گسترش این نوع جرایم تأثیر مستقیمی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تکدی گری ، متکدیان ، جرم تکدی گری ، حبس