بررسی علل و عوامل موضل تکدی گری در جوامع شهری ایران

گدایی درخواست کمک مالی از دیگران برای گذراندن زندگیست که از زمانهای بسیار دور در جوامع وجود داشته و همچنان وجود دارد. هدف بررسی و شناخت علل گرایش به تکدیگری قشرهای آسیب پذیر جامعه و ارایه نتایج آن به مدیران جهت برنامه ریزی مناسب جهت کاهش آن در کشور میباشد. تکدی گری به عنوان یک پدیده ی ناشایست و مخرب با انواع متدها و روش ها در سطح جوامع مختلف همواره وجود داشته است و به نوعی در بعضی از جوامع متاسفانه به صورت یک فرهنگ درامده وازآن جا که دارای ابعاد پیچیده می باشد کنترل و محدود کردن آن نیازمند و مدیریت شهری و روان شناختی اجتماعی می باشد . امروزه در سطح جوامع بشری بگونه ای شده است که متاسفانه یک رنج وسیعی سنی واضح است مستقل از ان چه که در مورد رنج وسیع گفته شد. متکدیان در این مقاله به دو گروه تقسیم می شوند:1-افرادی هستند که حقیقا تنگ دست هستند و تحت فشار معیشتی قرار دارند وازنظر جسمی و با ذهنی معلول هستندوقادر به انجام کاری نمی باشند وحتی بخشی از انان ممکن است طبقع تکدی گری نداشته باشند و گداپرور نباشند.2-گروهی هستند که حقیقا تنگ دست نبوده بلکه با افکار تکدی گری پرورش یافته اند که به آن ها مافیای تکدی گری می گویند که این افراد ساعت کار و محل و موقعیت از پیش تعیین شده ای دارند و به طور دسته جمعی و سازمان یافته زیر نظر مدیریت افراد سودجو تکدی گری می کنند و این افراد سودجو زنان جوانان و کودکان را تربیت کرده و استخدام کرده و به خیابان ها می فرستند و متکدیان از طریق روش هایی مثل چاپلوسی دروغگویی ایجاد ترحم و عابرین به تکدی گری می پردازند. اخلاقی از همین پدیده ی تکدی گری حاصل می شود و مشاغل متعدد، متنوع و غیر قانونی را در اجتماع گسترش می دهد.در این مقاله سعی می شود تکدی گری و طرق های ارتکاب ان و مرتکبین را از حیث فرهنگی ، اقصادی ، اجتماعی و...مورد بررسی قرار داده شود.

کلیدواژه ها:

تکدی گری ، فقر ، انحرافات اجتماعی