بهره برداری تلفیقی از منابع آب سطحی و زیر زمینی محدوده مطالعاتی آب ا میری به منظور احیا اراضی تحت پوشش شبکه آبیاری تحت فشار

پراکنش نا همگون منابع آب از نظر مکانی و زمانی ،اجرای راهکارها و برنامه های مختلف فنی و مدیریتی برای مقابله با بحران آب را امری اجتناب ناپذیر می نماید. در این راستا استفاده بهینه و هدفمند از منابع آبی موجود در منطقه مورد توجه قرار گرفت .این پژوهش در منطقه 1000 هکتاری آب امیری بهبهان واقع در 20 کیلو متری جاده بهبهان _اهو از صورت گرفت. پهنه خالص اراضی تحت مطالعه حدود 700 هکتار و 300 هکتار ناخالص می باشد. سیمای مرفولوژیکی محدوده به صورت تپه ماهور میباشد لذا تنها راه تبدیل کشت دیم موجود در منطقه به کشت آبی با توجه به شرایط اراضی استفاده از آبیاری تحت فشار است .در نهایت گزینه استفاده از آبیاری بارانی به روش کلاسیک ثابت در اولو ی ت قرار گرفت و حجم آب مورد لازم برای آبیاری اراضی 500 لیتر بر ثانیه برآورد شد.لذا برای تامین آب مورد نیاز، منابع آب سطحی وزیرزمینی بررسی گردید . مطالعات انجام شده وجود پتانسیل آب زیرزمینی در کنگلو مرای س ازند بختیاری و آبرفت پوشش دهنده آن را از لحاظ کمی و کیفی غنی نشان می دهد به گونه ای که هدا یت الکتریکی ( EC ) آب زیرزمینی معادل 400 میکرو موهس بر سانتیمتر میباشد لیکن نیاز آبی طرح فراتر از این پتانسیل برآورد گردید بنابراین گزینه استفاده تلفیقی از منابع سطحی نیز مورد توجه قرار گرفته و توجیه فنی و اقتصادی آن مقایسه گردید . تنها منبع سطحی که تاحد ی به اراضی نزدیک بوده و انتقال آن میسر و قابل توجیه برآورد شد رودخانه مارون بود . لیکن استفاده از رودخانه و سد در غالب شبکه آبیاری موجود مشکلاتی مانند زهدار شدن اراضی را به دنبال داشته است که در این تحقیق به منظور استفاده از زهکشی عمقی توسط چاه ،گزینه برداشت توام چاه و شبکه مورد توجه قرار گرفت و علت مشکلات موجود به ش یوه بررسی تغییرات هیدروگراف پیزومترها تحلیل شده تا ضمن کاهش مشکلات تخصیص و کمبود آب سطحی با تعد یل کیفی دو منبع آب سطحی و زیر زمینی ، ساختار و بافت خاک منطقه را محافظت نموده و هدف اصلی این پژوهش که جلوگیری از زهدار شدن اراضی است تامین گردد.

کلیدواژه ها:

شبکه های آبیاری تحت فشار ، مورفولوژی ، زهدار شدن ، چاه ، بیلان