زمان بندی ماشین های موازی نامرتبط با در نظر گرفتن زمان آماده سازی وابسته به توالی کارها، دسترسی محدود به ماشین ها و اثرات زوال پذیری و یادگیری

زمان بندی به معنی تخصیص مجموعه ای از کارها به مجموعه ای از ماشین ها با در نظر گرفتن محدودیت های عملیاتی به منظور دستیابی به استفاده بهینه از منابع موجود می باشد. در واقع زمان بندی نوعی فعالیت تصمیم گیری است که با هدف بهینه سازی یک و یا چند هدف انجام می گیرد. در این پایان نامه قصد بررسی کامل و دقیق مسئله زمان بندی ماشین های موازی نامرتبط با در نظر گرفتن محدودیت های زمان آماده سازی وابسته به توالی کارها ، دسترسی محدود به ماشین ها و اثرات زوال پذیری و یادگیری با هدف کمینه سازی بیشینه زمان تکمیل کارها را داریم. برای این منظور یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط جدید برای مسئله یاد شده ارائه می شود. همچنین از الگوریتم های فراابتکاری شامل الگوریتم ژنتیک و الگوریتم شبیه ساری تبرید به منظور حل در مقیاس های کاربردی استفاده می شود.