ارائه مدل جدیدی از P-Center با در نظر گرفتن، حداقل فاصله مجاز بین مراکز، غیر یکسان بودن مراکز، نرخ تقاضای فصلی و حل آن توسط الگوریتم ژنتیک

در چند دهه اخیر مدل P- مرکز و سایر توسعه های آن، مورد تحقیق قرار گرفته گرفته اند. در واقع این مدل ها تلاش می کنند که بدترین عملکرد سیستم را به حداقل برسانند، لذا توجه آن ها به مسائلی است که نابرابری در سرویس اهمیت بیشتری از میانگین میزان عملکرد سیستم دارد. بنابراین این سیستم می تواند در مراکز اورژانس، بیمارستان ها، ایستگا ها آتش نشانی و سایر مراکز خدمات عمومی مورد استفاده قرار گیرد. دراین پایان نامه، روشی برای حل مسئله P- مرکز با در نظر گرفتن حداقل فاصله بین مراکز، غیریکسان بودن مراکز و نرخ تقاضای فصلی مطرح می شود. هدف در این مسئله، حداقل کردن حداکثر فاصله بین هر تقاضا و نزدیک ترین تسهیل به آن است. در نهایت مدل ارائه شده با دو روش دقیق و حل به وسیله الگوریتم ژنتیک حل شده و نتایج را با هم مورد بررسی قرا می دهیم. مقایسه نتایج نشان می دهد که اگرچه جواب های بدست آمده از الگوریتم ژنتیک خطای بیشتری دارند اما موجب کاهش زمان حل می گردند.

کلیدواژه ها:

، P - مرکز ، مکان یابی تسهیلات ، الگوریتم ژنتیک