بررسی عددی عملکرد ژئوگرید در به سازی پی سطحی مستقر بر بستر خاکی روانگرا

یکی از کاربردهای مهم ژئوسنتتیک ها (خصوصاً ژئوگریدها) به عنوان مسلح کننده خاک، استفاده از آن ها در بستر پی های سطحی به منظور افزایش باربری و کاهش نشست پی ها (به ویژه در بسترهای ماسه ای سست اشباع) می باشد. در این خصوص، بررسی عملکرد تسلیح خاک با ژئوسنتتیک ها به عنوان یکی از روش های بهسازی بستر در مقابل روانگرایی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. لذا، در این تحقیق، با مطالعات عددی به کمک شبیه سازی دوبعدی یک پی نواری واقع بر بستر روانگرای غیرمسلح و مسلح با زئوگرید (توسط نرم افزار تفاضل محدود Flac 2D)، به بررسی عملکرد لایه های ژئوگرید در کاهش جابه جایی های پی در طی روانگرایی خاک (تحت رکورد شتاب زلزله طبس) و نیز تأثیر پارامترهای هندسی و مکانیکی لایه های ژئوگرید (از قبیل طول، تعداد و سختی محوری لایه های ژئوگرید) در بهبود این عملکرد، پرداخته شده است. نتایج حاصل از این مطالعات نشان از اطمینان به عملکرد مثبت لایه های ژئوگرید در کاهش جابه جایی پی و بهبود این عملکرد با افزایش تعداد لایه ها تاحدی مشخص و نیز افزایش طول و سختی محوری لایه ها از حدی مشخص (به بعد) دارد.

کلیدواژه ها:

تسلیح بستر روانگرا ، لایه های ژئوگرید ، پی سطحی ، روش تفاضل محدود