بررسی نقش میانجی گری ساختار سرمایه شرکت بر ارتباط بین ساختار مالکیت وعملکرد شرکت با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری ساختار سرمایه بر رابطه بین ساختار مالکیت و عملکرد سهام شرکت ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری است. بازه زمانی پژوهش از سال 1388 تا سال 1392 می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است که نهایتا 18 شرکت واجد شرایط در این مطالعه انتخاب شدند. جهت محاسبهساختار مالکیت تنها به جنبه نوع مالکیت پرداخته شده که به سه دسته مالکیت نهادی، مالکیت غیر نهادی و مالکیت فردی و خانوادگی تقسیم شده است. همچنین جهت سنجش عملکرد از چهار معیار بازده دارایی ها، بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت کیوتوبین و ارزشافزوه نقدی و برای بررسی ساختار سرمایه از نسبت بدهی استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ساختار سرمایه شرکتنقش میانجی گری معناداری بر ارتباط بین ساختار مالکیت و عملکرد شرکت دارد که موجب کاهش تأثیر ساختار مالکیت بر عملکرد می شود.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، ساختار مالکیت ، عملکرد شرکت ، میانجی گری ، مدلسازی معادلات ساختاری