ارائه یک مدل جامع برپذیرش و توسعه تجارت اجتماعی درایران موردمطالعه: شهرستان زاهدان

شبکههای اجتماعی و مجازی موجب ایجاد بستری عظیم و غنی تر از ارتباط و ساختار شبکه ای شده است. و استفاده روز افزون از این شبکه فرصت مناسبی را برای شرکت ها و سازمانهای غیرانتفایی جهت جلب مشتری فراهم نموده است. از آنجایی که تجارت الکترونیکی مبتنی بر شبکههای اجتماعی و مجازی هنوز در مراحل اولیه از رشد خود قرار دارند، علیرغم تلاش های زیاد هنوز هم مورد پذیرش عموم قرار نگرفته است. لذا این تحقیق به بررسی و شناسایی عواملی که می توانند بر پذیرش تجارت الکترونیکی از طریق شبکه های اجتماعی مجازی کمک نمایند می پردازد. از آن جایی که این تحقیق کمی می باشد لذا بر اساس مطالعات قبلی، پرسشنامه ای جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز تدوین و پس از بررسی روایی و پایایی آن، در بین جامعه آماری توزیع گردید. تجزیه و تحلیل دادهها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار Amos انجام پذیرفت. نتایج حاکی از آن است که مدل پژوهشی مدل قوی برای پذیرش تجارت اجتماعی می باشد. فاکتورهای انتظار تلاش ، هنجار ذهنی ، سودمندی درک شده بر پذیرش این گونه از تجارت الکترونیک تاثیر معناداری دارد. این مدل پس از پیاده سازی و تایید روابط می تواند شرکت ها و سازمان های خصوصی در ایران را به گسترش تجارت در شبکههای اجتماعی و مجازی تشویق نماید

کلیدواژه ها:

تجارت الکترونیک ، تجارت اجتماعی ، پذیرش فناوری