بررسی تثبیت شرایط ژئوتکنیکی بستر کانال های خاکی هنگام اجرای پوشش بتنی کانال های انتقال

مهمترین مسئله در پوشش بتنی کانال های خاکی، تثبیت شرایط بستر جهت اجرای بدنه کانال است که عمدتاً با انجام می شوند. کانال های خاکی که به مدت طولا نی بهره برداری می شوند به جهت وزن آب درون کانال و انتقال رسوبات بالادست ، دارای ضخامت مشخص لجن در بدنه و عمدتا بستر کانال هستند که قبل از اجرای لاینینگ بتنی باید این ضخامت لجنی برداشته شده و با مصالح مناسب تثبیت شوند. با بررسی کانال E2 واقع در شرق شهرستان دزفول که دارای 15 کیلومتر مقطع خاکی بوده و برداشت مقطع لجنی در حین قطع آب مشخص شد مقاطع خا کی در قسمت وسط کف کانال خا کی، دارای ضخامت متوسط 1/30 متر و در طرفین کف 1 متر می باشد که تا تراز آب در کانال خا کی امتداد می یابد. با بررسی توزیع تنش در کف (τ) و شبیه سازی، مشخص شد شکل لجن کف و بدنه دارای منحنی توزیعی مشابه تنش برشی در کانال های ذوزنقه ای است. از طرفی با ارزیابی روابط توزیع تنش مشخص شد که برداشت لجن تا ضخامت 0/75d max ( بیشترین ضخامت کف می باشدd max) و جایگزینی قسمت انتهایی با مصالح شفته آهک با نسبت اختلاط 1:30 دارای بیشترین استحکام بستر جهت اجرای خاک ریزی با تراکم 95 درصد انجام و اجرای لاینینگ می باشد.

کلیدواژه ها:

کانال خاکی ، تنش برشی ، لجن برداری ، نسبت اختلاط