ارزیابی نقش معماری پایدار در آموزش ،حفظ و مراقبت از محیط زیست

افزایش رشد جمعیت پس از قرن بیستم ودر پی آن افزایش مصرف منابع انرژی های تجدید ناپذیر، سبب گرم شدن کره زمین، افزایش گاز دی اکسید کربن وکاهش لایه ی ازن به علت استفاده از انواع آلاینده ها شد که بدون شک بحث مهم عصر حاضر است. علاوه بر این تغییر اکوسیستم ها و انقراض گونه هایزیستی، تغییرات غیر قابل بازگشت محیط زیست بر اثر دخالت های بشر، ضرورت توجه به بوم شناسی و مسائل زیست محیطی را برای آینده اجتناب ناپذیر میگرداند، تغییراتی که با توجه به معیار های اقلیمی و پایداری پدید می آیند و هر روز اهمیت بیشتری می یابند. به دنبال این تغییرات مفهوم تازه ای با عنوانتوسعه پایدار مطرح شده که ضرورت این تحقیق را بیان می کند و در نتیجه به دلیل نقش مهم محیط ساخته شده در جریان توسعه پایدار معماری پایدار مورد توجه صاحب نظران قرار می گیرد یکی از سه حوزه مهمی که توسعه پایدار روی آن تأکید دارد مسائل محیطی است. معماری پایدار از گرایش های نوین معماری می باشد که در پی ساز گاری با محیط طبیعی است که یکی از نیاز های اساسی بشر در جهان کنونی است و به طور کلی در پی جلوگیری از تخریب طبیعت وحفاظت از محیط زیست و توجه به نیاز های نسل های آینده می باشد. در این راستا استفاده بهینه از انرژی و استفاده از انرژی های پاک و چرخه های بازیافتانرژی و منابع از اصول آن می باشد. هم چنین انسان ها با آموزش به سرمایه تبدیل می شوند با آموزش معماری پایدار می توان محیط زیست را برای نسل هایآینده حفظ نمود. بر اساس موارد مطرح شده هدف اصلی این تحقیق کمک به ارتقا و حفظ کیفیت محیط زیست از طریق معماری پایدار و هم چنین افزایش دانش شهروندان وبه خصوص معماران در جهت حفظ منابع تجدید ناپذیر می باشدروش این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد که با بهره گیری از اسناد کتابخانه ای و مقالات جمع آوری شده است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، آموزش معماری پایدار ، مراقبت از محیط زیست ، انرژی های پاک