بررسی آزمایشگاهی اثر زاویه برخورد جریان با گروه پایه های استوانه ای پل بر روی حداکثر عمق آبشستگی گروه پایه های پل

آبشستگی در پایه های پل ها، پدیده ایست که در علم مهندسی پل ها هنوز به صورت کامل قابل پیش بینی نیست علیرغم اینکه تا به امروز روابط مختلفی برای پیشبینی و جلوگیری این پدیده به صورت تجربی ارائه شده است، لکن هر یک از آنها در شرایطمحیطی و هیدرولیکی خاص قابل استفاده هستند. همچنین آبشستگی در گروه پایه ها موضوعی است که بسیار کم به آن توجه شده است، و میتوان گفت تقریباً تمام روابط ارائه شده برای تک پایه ها ارائه شده اند. در این تحقیق به بررسی آبشستگی موضعی در گروه پایه های 3 تایی و تاثیر زاویه برخورد جریان با گروه پایه پل بر حداکثر عمق آبشستگی پرداخته شده است.بدین صورت کهدر حالت اول گروه پایه های پل ابتدا به صورت موازی با جهت جریان و در یک راستا قرار دارند و زاویه گروه پایه های پل با جهت جریان صفر درجه میباشد و سازه پل با جهت جریان در رودخانه زاویه قائم میسازد و در حالت دوم که خود شامل دو حالت الف و ب میباشد، سازه پل بصورتی قرار میگیرد که بر جهت جریان در رودخانه عمود نیست و رودخانه را بصورت مورب قطع میکندو گروه پایه ها با جهت جریان زاویه 01 درجه پیدا میکنند که این حالت الف میباشد. و حالت ب زمانیست که سازه پل رودخانه را بصورت مورب قطع میکند اما گروه پایه پل موازی با جهت جریان قرار گرفته اند.مشاهده شد که در تمام حالات با افزایش دبی حداکثر عمق آبشستگی افزایش میابد و همچنین با افزایش زاویه برخورد جریان با گروه پایه پل از صفر درجه به 01درجه عمق آبشستگی زیاد میشود. و درحالتی که سازه پل رودخانه را بصورت مورب قطع میکند،آبشستگی در حالتی که گروه پایه پل در راستای جهت جریان قرار دارند نسبت به حالتی که با جهت جریان زاویه دار میباشند،آبشستگی کمتر است.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، گروه پایه ، پل ، زاویه برخورد جریان ، گردابه های برخاستگی