اثربخشی درمان پردازش شناختی بر بهبود علایم پس آسیبی و افکارخودکشی در دانشجویان مبتلا به سندرم قلب شکسته

حوادث تروماتیک می تواند منجر به علایم شناختی، عاطفی و رفتاری در فرد قربانی گردد. با توجه به این امر پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان پردازش شناختی بر بهبود علایم پس آسیبی و افکار خودکشی در دانشجویان مبتلا به سندرم قلب شکسته انجام گرفت.روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه علمی-کاربردی شهرستان بوکان در سال تحصیلی1395-94 650 n= (، بعد از اجرای مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی روی 650 نفر، از این تعداد، 150 نفر انتخاب شدند. سپس چک لیست سندرم قلب شکسته ، برای شناسایی افراد دارای سندرم قلب شکسته اجرا گردید. از این تعداد دانشجویان تعداد 32 نفر انتخاب شده و 16 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر دیگر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. یافته ها نشان داد که در خرده مقیاس های شناخت های منفی درباره خود، شناخت های منفی درباره جهان و خودسرزنشی بین بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد و همچنین در نمره کل علایم پس آسیبی نیز بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت شد. در متغیر افکار خودکشی نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت. نتایج این پژوهش لزوم کاربست یک روش درمان مبتنی بر آسیب از جمله درمان پردازش شناختی در کار با دانشجویان دارای سندرم قلب شکسته را نشان می دهد

کلیدواژه ها:

درمان پردازش شناختی ، علایم پس آسیبی ، افکار خودکشی ، سندرم قلب شکسته ، دانشجو