اثربخشی معنا درمانی گروهی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به ام اس شهرشیراز

هدف این پژوهش تعیین تاثیر معنا درمانی گروهی بر افزایش امید به زندگی بیماران مبتلا به ام اس بود. طرح پژوهشی از نوع پیش ازمون پس ازمون با گروه کنترل و جایگزینی تصادفی بود.در این پژوهش 83 نفر از مراجعان به انجمن ام اس شهرستان شیراز در –سال 1831 در دو گروه ازمایش ) 11 نفر (و کنترل ) 11 نفر ( به طور تصادفی جایگزین شدند.متغییر مستقل معنا درمانی گروهی بودکه گروه ازمایش در 13 جلسه ان را دریافت داشتند و گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند . ابزار پژوهش مقیاس امید در عرصه های خاص بزرگسالان بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد . نتایج نشان داد که معنا درمانی گروهی بر افزایش نمره ی کل امید بیماران مبتلا به ام اس و عرصه های ان موثر بود.طبق نتایج پیگری پس از یکماه ، بین گروه ازمایش و کنترل در میزان امید بیماران مبتلا به ام اس و عرصه های ان تفاوت معنا داری وجود داشت و اثر معنا درمانی گروهی بعد از یکماه باقی مانده بود ، بنابر این می توان اینگونه نتیجه گیری کرد ، که معنا درمانی گروهی امید به زندگی را در بیماران مبتلا به ام اس افزایش می دهد

کلیدواژه ها:

معنا درمانی گروهی ، امید ، ام اس