بررسی تاثیر روش درمان شناختی – رفتاری و افشای هیجانی برکاهش میزان اضطراب دانشجویان دانشگاه پیام نور رشتخوار

هدف اصلی پژوهش ، بررسی ومقایسه اثر بخشی دو روش درمان شناختی _ رفتاری وافشای هیجانی(گفتاری و نوشتاری)،در کاهش میزان اضطراب امتحان دانشجویان می باشد. طرح پژوهش موردنظر نیمه آزمایشی است وابزار استفاده شده دراین پژوهش، پرسشنامه اضطراب بک است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر در حالت حصیل مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور رشتخواردرسال تحصیلی 93-92می باشد . که بعداز غربالگری اولیه از نظر اضطراب امتحان به روش نمونه گیری تصادفی به 3گروه 15نفره آزمایش (2گروه) و کنترل طبقه بندی شدند. گروه آزمایش شناختی_ رفتاری، 4هفته و هفته ای 2جلسه به صورت گروهی و هر یک از آزمودنی های گروه آزمایش دیگر،2هفته و هفته ای 4جلسه جهت انجام افشای هیجانی گفتاری و نوشتاری به صورت انفرادی، به درمانگر مراجعه میکردند. پس از اتمام جلسات، پس آزمون بر روی هر دو گروه انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانسو tمستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه آزمایشی در میزان اضطراب امتحان شان پس از دریافت برنامه آموزشیدرمان شناختی _ رفتاری و درمان افشای هیجانی، تغییر معناداری داشتند

کلیدواژه ها:

افشای هیجانی ، اضطراب ، درمان شناختی_ رفتاری