تأثیر درمان شناختی رفتاری برکاهش بحران هویت در فرزندان طلاق دوره متوسطه 2شهرستان تایباد

هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش درمان شناختی رفتاری برکاهش بحران هویت بوده است. جامعه آماری شاملکلیه دانش آموزان پسرفرزند طلاق متوسطه 2شهرستان تایباددرسال تحصیلی 94-1393بودند.بدین منظور باهمکاریوهماهنگی مسئولین، لیستی ازکلیه دانش آموزان پسر فرزندان طلاق متوسطه 2شهرستان تایبادتهیه شدسپس آموزشگاه محلتحصیل آنها مشخص گردیدازبین کسانی که مایل به همکاری و شرکت درپژوهش بودندودر پرسشنامه بحران هویت نمرهپایینی کسب کرده بودند به صورت کاملا تصادفی 30نفرانتخاب وبه صورت تصادفی دردو گروه آزمایش وکنترل جایگزینشدند. گروه آزمایشی درجلسات شرکت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند.جهت گردآوری داده هاازپرسشنامهبحران هویت رجائی، بیاضی و حبیبی پور(1387 )استفاده شدوجهت تحلیل داده هاازکوواریانس استفاده شد. نتایج نشان دادکهتفاوت مشاهده شده بین میانگین نمرات بحران هویت آزمودنیهابرحسب عضویت گروهی درمرحله پس آزمون درسطح(P >0/01)معناداربودوبا 99درصد اطمینان آموزش درمان شناختی رفتاری برکاهش بحران هویت آزمودنیهای گروهآزمایش تاثیر معنادارداشت.همچنین نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تاثیر عضویت گروهی بر مولفه های بحران هویت درمرحله پس آزمون نشان دادکه تفاوت مشاهده شده بین میانگین نمرات مولفه های بی هدفی، پوچی،ناامیدی،بیارزشی،اضطراب،غمگینی،پرخاشگری وعصبانیت در سطح(P >0/01)امادرمولفه های عدم اعتمادبه نفس ونارضایتیاززندگی در سطح( P >0/05)معنادار بود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، بحران هویت و فرزندان طلاق