بررسی وضعیت صادرات و واردات بین المللی کشور براساس ارزش دلاری در تجارت جهانی (مورد مطالعه: تجارت ایران با اتحادیه اروپا در فواصل سال های (1392-1372) با رویکردی واقع گرا به قطب های اصلی حوزه تجارت)

تحقیق حاضر کوششی در جهت بررسی وضعیت صادرات و واردات بین المللی کشور می باشد. مطابق با سوالات پژوهش به پارامترهایی نظیر سیاستهای وارداتی، قیمت گذاری، سیاستهای صادراتی دولت، قوانین تجاری و مالی در زمینه صادرات و واردات توجه دارد. همچنین به میزان صادرات و واردات درفاصله زمانی سالهای 1372 تا 1392 و به بررسی تغییر و تحول واردات و صادرات بین المللی بعد از سال 1382 به دلیل اهمیت موضوع توجه شده است. داده های آماری مستقیماً از اتاق بازرگانی جمهوری اسلامی ایران گرفته شده است. موقعیت خاص ایران از لحاظ جغرافیایی به عنوان پلی بین آسیا و اروپا و دسترسی به آبراهه های بین المللی آنرا بعنوان یکی از قطب های بالقوه صادرات قرار داده است. ایران می بایست در رابطه با تجارت خارجی جهت گیری های خود را به نحوی تغییر دهد تا صادرات کالاهای مصنوع به ویژه محصولات ماشینی، تجهیزات الکترونیکی، صنایع سبک و نساجی و محصولات با فناوری پیشرفته ارتقا یابد. به عبارتی تا زمانی که صادرات غیرنفتی ایران توسعه پیدا نکند و متنوع تر نشود و سیاست خارجی مسالمت آمیز تداوم نیابد، تجارت ایران با مواردی همانند اتحادیه اروپا به شدت آسیب پذیر خواهد بود. برای رسیدن به اهداف بلندمدت در توسعه صادرات غیرنفتی با بررسی و کنکاش دقیق فرصت ها و تهدیدهای پیشروی اقتصاد ایران در حوزه جهانی شدن می توان به رفع محدودیت ها و ضعف های موجود در زیرساخت های اقتصادی کشور مرتبط با صادرات پرداخت و با گرایش به تولید صادرات گرا، مهارت های لازم را برای صادرات موفق با در نظر گرفتن مزیت های اقتصاد ایران و با توجه به آزادسازی تجارت جهانی، در چارچوب برنامه های توسعه ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

صادرات جهانی ، سیاستهای وارداتی ، پیوندهای اقتصادی ، آمایش سرزمین ، تجارت بین الملل