نقش مدیریت کیفیت جامع در سازمان های آموزشی با تاکید بر آموزش و پرورش

در محیط امروزی که ویژگی اصلی آن، پیچیدگی توام با تغییرات بسیار است، سازمان ها نه تنها برای رقابت، بلکه به منظور بقای خود، ناچار به تجدید نظر در بسیاری از امور و روال های حاکم بر نحوه انجام فعالیت اصلی شان هستند. در این محیط پیچیده و متغیر، سازمان ها باید در ادامه حیات خود، به پیشواز تغییرات بروند و خود را با آنها منطبق کنند. به دلیل دشواربودن ایجاد تغییرات در محیط، سازمان ها باید تغییرات را از خود شروع کنند. از این رو انتخاب جهت گیری تغییرات بسیار مهم است و سازمان ها می بایست نیاز های متغیر مشتریان، استراتژی ها، اهداف بلند مدت و سایر فاکتور های موثر را مد نظر داشته باشند . این امر نه تنها برای سازمان به صورت یک کل، بلکه برای هر یک از واحد های درونی سازمان نیز صدق می کند. (مدنی، 1388 ) در همین راستا اغلب سازمان ها دریافته اند که برای بقای خود ضرورت دارد که کیفیت را برای حضور شایسته در عرصه جهانی ارتقاء دهند. کلید حل این مشکل که همه سازمان ها با آن دست به گریبان هستند در مقوله مدیریت کیفیت فراگیر خلاصه شده است. در دنیایی که مهمترین سلاح رقابت و مهمترین ابزار برای حفظ بقاء، کیفیت خدمات است، مدیریت کیفیت جامع در حقیقت راه و روش مدیریت آینده است. (معرفتی، 1391 بطوریکه امروزه سازمانهای آموزشی از جمله مؤسساتی هستند که با سه تهدید: تقاضای توأم، کیفیت رو به رشد و کاهش هزینه و نوآوری مواجه اند. مؤسسات آموزشی در شمار محیط هایی هستند که در دنیا بیشتر مورد توجه مردم قرار می گیرند. این سازمانها که در توسعه ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سهم قابل ملاحظه ای دارند، دارای ویژگی هایی هستند که سبک مدیریت آنها را با دیگر مؤسسات متفاوت می سازد.(فرزانه و همکاران، 1394) در این راستا، نظام آموزش و پرورش و موسسات آموزشی از جمله سازمان هایی هستند که می توانند الگوی مدیریت کیفیت جامع را برای بهبود کیفیت فرآورده ها و خدمات خود به کارگیرند