بررسی رابطه ی سرمایه فرهنگی با سلامت اجتماعی جوانان

سلامت اجتماعی، مفهمومی است که در کنار ابعاد جسمی و روانی سلامت مورد توجه قرار گرفته است و به عنوان یکی از معیارهای توسعه پایدار محسوب میشود. سلامت اجتماعی به عنوان تلقی افراد از کیفیت رابطه شان با دیگران، همنوعان و اجتماع اطراف تعریف و از شاخصهای کیفیت زندگی محسوب میشود. این مطالعه بر آن است تا ضمن تعیین وضعیت سلامت اجتماعی زنان و مردان جوان، به بررسی نقش سرمایه فرهنگی در این زمینه بپردازد. به منظور سنجش متغیرهای مطرح شده، در چارچوب نظری در زمینه سرمایه فرهنگی برمبنای نظریه پی یر بوردیو و در زمینه سلامت اجتماعی بر مبنای نظریه کییز عمل نمودهایم. پژوهش حاضر، بر روی نمونهی معتبر جامعه آماری به حجم 384 نفر از جوانان 18-29 ساله ی شهر تبریز با روش پیماش تکنیک پرسشنامه و روش نمونهگیری خوشهای انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که سلامت اجتماعی پاسخگویان با میانگین58/65 (در دامنه 100-0)بالاتر از حد متوسط میباشد. بین سرمایه فرهنگی با سلامت اجتماعی جوانان رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. همچنین، از میان متغیرهای زمینهای نیز بین مقطع تحصیلی با سلامت اجتماعی فرد رابطه معنادار وجود دارد. در نهایت، بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون متغیرهای این پژوهش20/9 درصد از واریانس سلامت اجتماعی جوانان را تبیین میکنند.

کلیدواژه ها:

سرمایه فرهنگی ، سرمایه تجسم یافته ، سرمایه نهادینه شده ، سرمایه عینیت یافته ، سلامت اجتماعی