فرسایش بادی و راه های کنترل آن

یکی از مهمترین فرایند های طبیعی در مناطق نیمه خشک، خشک و فراخشک فرسایش بادی است. این فرایند در شرایطی رخ می دهد که علاوه بر وجود خاک حساس، باد دارای حاکمیت و سرعت قابل توجه باشد. از آنجا که عوامل تشدید کنندهفرسایش بادی، فقر پوشش گیاهی، کمبود هوموس، خشک بودن خاک و ریز دانه بودن آن می باشد و این عوامل خاص مناطق خشک هستند لذا بخش وسیعی از کشور بوسیله این فرسایش تهدید می گردد. اولین قدم در مبارزه با فرسایش خاک در منطقه مورد بررسی عواملی است که موجبات فرسایش بادی در یک منطقه را فراهم می نمایند . یکی از فعالیتهای اثرگذار در حفاظت از مناطق خشک ایجاد جنگل های دست کاشت بوده است. برای کاهش سرعت و شدت باد و خسارات ناشی از آن، دیواره های مخصوصی از درختان را به دریف کشت می شوند که بادشکن نامیده می شود. بادشکن را نسبت به شرایط وامکانات از موجود زنده )گیاه( یا از مواد غیرزنده ایجاد می کنند بادشکنها برای حمایت مزارع، باغها، حیوانات خانگی و ساختمانها از اثرات سوء بادهای شدید، به کار می رودکه در واقع موانعی هستند که معمولا عمود بر جهت باد غالب ساخته میشوند تا با کاهش سرعت باد فرسایش را محدود سازد. یک بادشکن وقتی نقش خود را به خوبی ایفا میکند که به طور صحیحی طراحی شده و دائما در حالت بهینه نگهداری شود.