زبان شناسی متن و انطباق الگوی انسجام با زبان عربی در دیدگاه صاحب نظران معاصر عرب

زبان شناسی متن و موضوعات متعدد مربوط به آن، از جمله عنصر انسجام، پیشینهای نسبتاً جدید در حوزهٔ زبان شناسی و به تبع آن، در حوزههای نقد ادبی دارد. مانند بسیاری از نظریات زبان شناختی و ادبی معاصر، خاستگاه این شاخهٔ علمی نیز غربی است. نظریهها و رویکردهای وارداتی در بین زبان شناسان و صاحبنظران عرب با بازخوردهای متفاوت همراه است. برخی با نگاهی متعصبانه، بسیاری از نظریات نوظهور در حوزهٔ ادبیات و زبان شناسی (بینامتنیت، دریافت، خوانش، ساختگرایی و ...) را در گنجینهٔ میراث ارزشمند عربی موجود میدانند که البته در برخی موارد درست است، برخی آن را نگرشی نو و بی سابقه در پژوهشهای زبانی عرب میدانند و برخی دیگر با اینکه در رویکردی معتدلانه، کلیت این گونه نظریات را غربی میدانند، می کوشند که نظریات و رویکردهای وارداتی را با آنچه ویژگیهای متمایز زبان عربی و میراث پربار لغوی و نقدی عرب میدانند تلفیق و به اصطلاح منطبق و بومی سازی کنند. در این مقاله، با روشی توصیفی - تحلیلی آراء و ایدههای صاحب نظران معاصر عرب در مورد زبان شناسی متن و انطباق انسجام با زبان عربی را بررسی میکنیم. نتایج تحقیق نشان میدهد که بیشتر این افراد بر عدم تناسب برخی عوامل انسجامی مطرح در الکوی هالیدی با زبان عربی تأکید می کنند و میکوشند این موارد را با حذف یا افزایش عواملی دیگر، به اصطلاح بومی سازی کنند.