الگوی تحول نقش زن از همسر خانه دار تا مصلح اجتماعی براساس نشانه شناسی اجتماعی رمان های سووشون و عادت می کنیم

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 805

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LRR-3-3_009

تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395

چکیده مقاله:

نویسندگان زن بر این باورند که در ادبیات مردان، نقشی که به زنان داده می شود، نقشی فرعی است و را زن در بیشتر آثار ادبی، عبارت از «دیگری» مرد است و به همین دلیل در ادبیات مردمحور، موضوع تجربهٔ زنان مورد توجه قرار نمی گیرد. این موضوع باعث شد که نویسندگان زن بر این نکته تاکید کنند که زنان به دلیل برخورداری از امتیازات خاص بیولوژیکی، معنی خاصی از تجربهٔ زنانه به خوانند نشان میدهند که ادبیات مردانه قادر به توصیف و بیان آن نیست. زنان داستان نویس در ایران توانستند موقعیت خود را در نوشتن اثار داستانی ابراز کنند و مورد استقبال مخاطبان قرار گیرند. این پژوهش به شیوهٔ توصیفی - تحلیلی مبتنی بر چارچوب نظری زبان به مثابهٔ نظامی نشانه شناختی اجتماعی، به تحلیل دو رمان سووشون سیمین دانشور و عادت می کنیم زویا پیرزاد پرداخته است SKO مهمترین نتیجهٔ حاصل از کاربست این نظریه در تحلیل رمانهای مذکور، تلاش نویسندگان آنها برای خ: نمایش روایتی زنانه و بازنمود هویتی زنان به شیودهای مختلف در سطوح مختلف متن (نحوی، معنایی و اندیشگانی) است. در دو رمان مذکور تحول در نقش زن از همسری خانه دار تا نیروی کنشگر و فعال در عرصهٔ اجتماعی، سیاسی و فرهنگی سوق داده شده است.

نویسندگان

ناصر نیکوبخت

دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی،دانشکده علوم انسانی ،دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران

سید علی دسپ

دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران

سعید بزرگ بیگدلی

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران ،ایران

مجتبی منشی زاده

دانشیار گروه زبان شناسی ،دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی،دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران