تحلیل جریان های هنری نقاشی معاصر ازبکستان

کشور ازبکستان یکی از کشورهای مهم در عرصه فرهنگی آسیای مرکزی است که به واسطه نقاشی های چند هزارساله کشف شده درمحوطه باستانی افراسیاب متعلق به قرن 7 و 8 م. و نگارگری مکتب بخارا در قرون 15 و 16 م. جزء کشورهای غنی از نظر هنرهایسنتی، به ویژه نقاشی بوده است. همین امر نگارندگان را بر آن داشت تا با فرضی های مبتنی بر وجود نشانه هایی از نقاشی و نگارگری باسابقه ازبکستان در نقاشی معاصر، جریانات هنری معاصر نقاشی این کشور را شناسایی کنند. نقاشی دوره معاصر یکی از صورت هایهنری غالب در کشور ازبکستان است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، شناخت و معرفی رویکردهای متفاوت در عرصه نقاشی معاصرازبکستان است. لذا پژوهش حاضر در پی جستجوی پاسخ دو سؤال اساسی زیر است : چه جریان های هنری در نقاشی معاصر ازبکستانغالب هستند؟ و اینکه این منشأ جریان های هنری از کدام منابع و سرچشمه هاست؟ آنچه در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفت ما را بهوجود دو سبک در نقاشی قرن بیستم ازبکستان رساند : 1. نقاشی معاصر با الهام از سنت های هنری به جای مانده، به خصوص نقاشیگذشته در ازبکستان که کاربرد عناصر سنتی و سمبولیک گویای هوی تگرایی در ای نگونه آثار تحت تأثیر نقاشی های مکشوفه محوطهباستانی پن جکنت، افراسیاب و ورخشا، نقوش منسوجات و نگاره های موضوعی قرون گذشته ازبکستان است. 2. نقاشی معاصر ملهم از هنرو فرهنگ روسی و اروپای شرقی و به وجود آمدن هنر آوانگارد در نقاشی قرن بیستم این کشور با رواج سبک های رئالیسم، امپرسیونیسم،کوبیسم و انتزاع که علاوه بر نقاشی در طراحی پوستر، تصویرسازی کتاب و در کل به جهت توسعه هنر گرافیک در ازبکستان حایزاهمیت و قابل بررسی است. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی به انجام رسیده و در بخش هایی از آن بنا به ضرورت تحقیق،مطالعات تطبیقی نیز انجام گرفته است. داده های این پژوهش عمدتاً به شیوه کتابخانه ای و نیز از طریق سایت های اینترنتی و مطالعاتمیدانی مرتبط به دست آمده اند.

کلیدواژه ها:

هنر آسیای مرکزی ، ازبکستان ، نقاشی معاصر هویت گرا ، نقاشی معاصر غرب گرا