تعیین روابط ژنتیکی ژنوتیپ های پیشرفته عدس در شرایط آبی با استفاده از تجزیه کلاستر

به منظور تعیین روابط ژنتیکی 20 ژنوتیپ عدس در شرایط آبی آزمایشی درسال زراعی 92-1391 انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه ای از کوهدشت انجام گرفت. و طی آن 20 ژنوتیپ پیشرفته عدس در شرایط آبی کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس تنوع ژنوتیپ های مورد مطالعه را از نظر تمام صفات نشان داد. با توجه به نتایج تجزیه به مولفه های اصلی مولفه نسبت به دیگر مولفه ها دارای بیشترین ارزش بود. درصد واریانس نسبی این مولفه ها به ترتیب 35/41، 18/94، 11/90، 7/68، 6/81 درصد بود؛ که در مجموع 80/74 درصد از کل متغیرها را توجیه نمودند. که در مجموع 80/74 درصد از کل متغیرها را توجیه نمودند. همچنین ژنوتیپ های شماره 19، 3، 6، 14، 15، 18 براساس مولفه اول روی دوم بهترین وضعی را داشتند. جهت تعیین روابط ژنتیکی بین ژنوتیپ های مورد مطالعه تجزیه خوشه ای به روش ward انجام و ژنوتیپ های مورد بررسی به سه گروه تقسیم شدند. همچنین نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین بین کلاسترها برای وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه، وزن غلاف با دانه، تعداد غلاف بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف بارور، تعداد شاخه بوته، درجه باردهی، عملکرد بیولوژیک، سرعت رشد رویشی، ارتفاع بوته، تعداد غلاف، درصد پوکی غلاف، وزن خشک ساقه، تعداد غلاف 1 بذری، تعداد غلاف 2 بذری معنی دار شد. بنابراین می توان از این صفات برای دورگ گیری های احتمالی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

عدس ، تنوع ژنتیکی ، تجزیه واریانس ، تجزیه به مولفه های اصلی ، تجزیه کلاسترا