نقش خلاقیت فردی در سازمان ها

هدف از پژوهش حاضر بخش خلاقیت فردی در سازمان ها می باشد. سازمان در مسیر تطبیق خود با تغییرات، که ناگزیر از تقویت فراگرد های نوآوری و خلاقیت است زیرا به مرور زمان سازمان های غیر خلاق از دور خارج می شوند و مجبور می شوند سیستم خود را اصلاح کنند. تداوم حیات سازمان ها به قدرت بازسازی آنها بستگی دارد این بازسازی از طریق هماهنگ کردن اهداف با وضعیت روز و اصلاح و بهبود روش های تحقیق این اهداف انجام می شود. خلاقیت باعث می شود که نیروهای با استعداد در سازمان به پردازش اندیشه های خود بپردازند، این اندیشه های پردازش شده به نوآوری تبدیل می شود و نتیجه نوآوری، ایجاد روش های کارآمد، اصلاح و بهبود روش های منسوخ و کهنه، اصلاح ساختارهای ناکارآمد، افزایش بهره وری سازمانی، افزایش رضایت خاطر و تعلق سازمانی کارکنان و ....خواهد بود. در نهایت در نتیجه خلاقیت فردی و سازمان می تواند با تهدیدهای داخلی و خارجی مقابله کرده و حیات سازمان را تداوم بخشد. در این پژوهش به تعاریفی از خلاقیت فردی، عوامل و ابعاد و مدل های خلاقیت در سازمان پرداخت شده است.